ਬਾਲ ਮਜਦੂਰੀ ਕਰਦਾ ਬੱਚਾ

ਪਿੱਪਲੀ ਦਾ ਪੱਤਾ ਤੋੜਿਆ.

ਫਿਰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮਰੋੜਿਆ,

ਜਦ ਜੀਅ ਆਇਆ ਸੜਕ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ।

ਬਾਲ ਮਜਦੂਰੀ ਕਰਦਾ ਬੱਚਾ,

ਅਜੇ ਉਹ ਉਮੱਰ ਦਾ ਕੱਚਾ,

ਜਦ ਜੀਅ ਆਇਆ ਉਹਨੂ ਕੁੱਟ ਦਿਤਾ।

ਧੀ ਪਰਾਈ,

ਘਰ ਆਈ ਵਿਆਹੀ,

ਜਦ ਜੀਅ ਆਇਆ ਉਹਨੂੰ ਕੁੱਟ ਦਿੱਤਾ।

ਗਰੀਬ ਦੀ ਝੁੱਗੀ,

ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰਹਿੰਦੀ ਲੁੱਗੀ,

ਜਦ ਜੀਅ ਆਇਆ ਉਹਨੂੰ ਲੁੱਟ ਲੀੱਤਾ।

ਇਹਦੇ ਦੋ ਪਾਤਰ,

ਇੱਕ ਸਕਤਾ, ਇਕ ਗਰੀਬ ।

ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਆਪਣਾ ਨਸੀਬ।

ਇੱਕ ਖਾਵੇ ਲੁੱਟ ਦੀ ਚੂਰੀ,

ਦੂਜਾ ਖਾਵੇ ਕਰ ਮਜਦੂਰੀ,

ਰਚਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵੀ ਹੈ ਅਜ਼ੀਬ ।

ਜੰਮਦਿਆਂ ਹੀ ਕਈਂ ਮਾਲੋ-ਮਾਲ,

ਜੰਮਦਿਆਂ ਹੀ ਕਈਂ ਹੋਏ ਕੰਗਾਲ,

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰੱਤ ਹੈ ਅਜ਼ੀਬ ।

ਜਿਤਨੇ ਵੀ ਇਥੇ ਹੈਨ ਬਖੇੜੇ,

ਸ਼ੁੱਭ ਅਮਲਾਂ ਤੇ ਹੋਣਗੇ ਨਬੇੜੇ,

‘ਪਾਲਣਹਾਰ’ ਹੈ ਸੱਭ ਦੇ ਕਰੀਬ