ਦੁਪੱਟਾ ਇੱਜਤਾਂ ਦੀ ਪੱਤ

ਦੁਪੱਟਾ ਇੱਜਤਾਂ ਦੀ ਪੱਤ,
ਗਿਆ ਸਿਰਾਂ ਉੱਤੋਂ ਲੱਥ,

ਜ਼ਮਾਨੇ ਚੁੱਕੀ ਪਈ ਆ ਅੱਤ,
ਯਾਰੋ ਮਾਰੀ ਗਈ ਆ ਮੱਤ,

ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਮੁੱਛ ਨਾ ਰਹੀ ।
ਜੀ ਨੱਢੀਆਂ ਦੇ ਗੁੱਤ ਨਾ ਰਹੀ ।

ਪਰਾਂਦਿਆਂ ਦੀ ਪੁੱਛ ਨਾ ਰਹੀ,

——–

ਮੈਲੀ ਪਾਟੀ ਜੀਨ ਦਾ ਰਿਵਾਜ,
ਹੁਣ ਉੱਚੇ ਹੋ ਗਏ ਮਿਜਾਜ਼,

ਨਾ ਕੋਈ ਜੋੜਦੀ ਹੈ ਦਾਜ,
ਬਦਲ ਗਏ ਕੰਮ ਕਾਜ,

ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ ਘੁਕ ਨਾ ਰਹੀ,
ਜੀ ਨੱਢੀਆਂ ਦੇ ਗੁੱਤ ਨਾ ਰਹੀ ।





ਨਾ ਸਿਰਾਂ ਉੱਤੇ ਫੁਲਕਾਰੀ,
ਚੁੰਨੀ ਪਰ੍ਹੇ ਚੁੱਕ ਮਾਰੀ,

ਲਾਉਂਦੀ ਹਵਾ ‘ਚ ਉਡਾਰੀ,
ਜਾਂਦੀ ਵਾਲ਼ਾਂ ਨੂੰ ਖਿਲਾਰੀ,

ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ ਲੁੱਕ ਨਾ ਰਹੀ,






ਹੈਲੋ ਸੱਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਵੇ,
ਖਾਣਾ ਹੋਟਲਾਂ ‘ਚ ਖਾਵੇ,

ਹੱਕ ਆਪਣਾ ਜਿਤਾਵੇ,
ਰਾਤੀਂ ਡਿਸਕੋ ਨੂੰ ਜਾਵੇ,

ਕਿਸੇ ਦੇ ਰੋਕੇ ਰੁੱਕ ਨਾ ਰਹੀ,

।


ਘਰੇ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਜਵਾਈ,
ਭੱਜੇ ਫਿਰਦੇ ਸੀ ਭਾਈ,

ਵਿਛਾਉਣੀ ਚਾਦਰ ਤਲਾਈ,
ਪੱਖੀ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਘੁਮਾਈ,

ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਠੁੱਕ ਨਾ ਰਹੀ,



——–

ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਦਾ ਪਿਆਰ,
ਜੋ ਸੀ ਹੁੰਦਾ ਹੱਦੋਂ ਬਾਹਰ,

ਉਹ ਉਡਾਰੀ ਗਿਆ ਮਾਰ,
ਕੱਲੀ ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ,

ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਝੁੱਕ ਨਾ ਰਹੀ,




ਦੁਪੱਟਾ ਦਿਨੀਂ ਸੁਦੀਂ ਕੰਮ ਆਵੇ,
ਨਾ ਕੋਈ ਸਿਰ ਤੇ ਟਿਕਾਵੇ,

ਰਹਿ ਗਏ ਜੱਗ ਦਿਖਲਾਵੇ,
ਬੀਤੇ ਪਲਾਂ ਨੂੰ ਥਿਆਵੇ ।

ਕਲਮ ਉਹਦੀ ਚੁੱਪ ਨਾ ਰਹੀ ।
ਜੀ ਨੱਢੀਆਂ ਦੇ ਗੁੱਤ ਨਾ ਰਹੀ ।

ਪਰਾਂਦਿਆਂ ਦੀ ਪੁੱਛ ਨਾ ਰਹੀ ।