ਸਾਥੋਂ ਮੁਂਖ ਨਾ ਮੋੜੀਂ, ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਲੈਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ।
ਤੇਰੀ ਸੋਭਾ ਈ ਸੁਣ ਕੇ ਆ ਗਏ ਸਾਂ, ਰਹਿਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ।
ਸਾਡੀ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਦੀ, ਜੋਗੀਆਂ ਵਾਲੀ ਹੀ ਫੇਰੀ ਹੈ,
ਲੰਘਣੀਂ ਸਫਰ ਵਿਚ ਸਾਡੀ, ਤਾਂ ਏਥੇ ਬਹਿਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ।
ਤੂੰ ਏਹੋ ਆਖਿਆ ਸੀ’ਨਾ, ਸਰਾਂ ਹੈ ਇਹ ਮੁਸਾਫਿਰ ਲਈ,
ਅਸੀਂ ਪਾਹਰੂ ਬਣੇ ਹਾਂ, ਇਸ ਸਰਾਂ ਵਿਚ ਸੌਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ।
ਬਣੇ ਨੲ੍ਹੀਂ ਫੁਂਲ ਜਾਂ ਤਾਰਾ, ਰਤਾ ਵੀ ਹਿਰਖ ਨੲ੍ਹੀਂ ਸਾਨੂੰ,
ਅਜਾਈਂ ਅਂਥਰੂ ਦੀ ਜੂਨ ਵੀ, ਪਰ ਜੀਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ।
ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਤਰਬ ਵੀ ਛੇੜੇਂ, ਕਹੇਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਵੀ ਰਹੀਓ,
ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਐਸੀਆਂ ਬਾਤਾਂ,ਚੁਰਂਸਤੇ ਪਾਉਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ।
ਕਿਸੇ ਨੇ ਪਤਾ ਨੲ੍ਹੀਂ ਕੋਲੋਂ, ਬਣਾ ਕੇ ਕੀ ਕਿਹਾ ਹੋਣਾ,
ਸਿਰਾਂ ਦੇ ਭਾਰ ਆਏ ਹਾਂ, ਵਿਗੋਚਾ ਲਾਹੁਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ ।
ਜੇ ਮੰਗ ਕੇ ਹੀ ਲਿਆ, ਤੇ ਕੀ ਲਿਆ ਦਰਬਾਰ ਤੇਰੇ ਚੋਂ,
ਤੇਰਾ ਦੀਦਾਰ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਸਹਿਣ ਨੲ੍ਹੀਂ ਆਏ।
Sunday, April 4, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment