ਜਿਊਣਾ ਅਜੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਸੀ, ਪਰ ਰਾਤ ਮੁੱਕ ਗਈ
ਮੇਰੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ 'ਚ ਵੀ ਬਾਤ ਮੁੱਕ ਗਈ
ਕੋਈ ਲੈ ਗਇਆ ਦਵਾਤ 'ਚੋਂ ਸਭ ਦਰਦ ਕਢ ਕੇ
ਦਰਦਾਂ ਵਿਹੂਣੀ ਕਲਮ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਰੁਕ ਗਈ
ਕੁਝ ਤਾਂ ਮਰੇ ਨੇ ਜ਼ਹਿਰ ਨਾਲ, ਕੁਝ ਕਤਲ ਹੋ ਗਏ
ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਭਰੀ ਸੀ ਦੋਸਤਾਂ ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਉਠ ਗਈ
ਅੱਜ ਤਾਂ ਹਵਾ ਹੀ ਹੋਰ ਹੈ, ਬਿਰਖਾਂ 'ਤੇ ਕੀ ਗਿਲਾ
ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਭਰੀ ਤਰੇਲ ਸੀ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਸੁੱਕ ਗਈ
ਉਸ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਡੋਲ੍ਹ ਦੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਦੀ ਇਹ ਚਿਲਮ
ਫਿਰ ਨਾ ਕਹੀਂ ਕਿ ਗ਼ਜਲ ਵੀ ਧੂਏਂ 'ਚ ਉੱਡ ਗਈ।
Sunday, April 4, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment