ਕੱਢ ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਨੇ ਇਕ ਦਿਨ ਹੈ ਖਾਰ ਜਾਣੀ

ਦਗ਼ੇਬਾਜ਼ੀਆ ਨੇ ਪੈਰ-ਪੈਰ ਜੱਗ ਉਤੇ,
ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਵਾਰੀਂ ਵਫਾ ਕਮਾ ਵੇਖੀਂ,

ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਪੁਤਾਂ ਅਖੀਰੀਂ ਹੈ ਡੰਗਨਾ ਹੁੰਦਾ,
ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਵਾਰੀਂ ਦੁਧ ਪਿਆ ਵੇਖੀਂ,

ਨਾ ਹੋ ਸਕਿਆ ਤੇ ਨਾ ਕਦੇ ਹੋਇਆ ਸੀ,
ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਨਾਂ ਕਰਵਾ ਵੇਖੀਂ,

ਕੱਢ ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਨੇ ਇਕ ਦਿਨ ਹੈ ਖਾਰ ਜਾਣੀ,
ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਵਾਰੀਂ ਆਪਣਾ ਬਣਾ ਵੇਖੀਂ,

ਦੀਵਾ ਇਕ ਦਿਨ ਓੁਨਾਂ ਨੇ ਗੁਲ ਕਰ ਜਾਣਾ,
ਤੂੰ ਲੱਖ ਵਾਰੀਂ ਆਪਣਾ ਆਪ ਜਲਾ ਵੇਖੀਂ,

ਤੁਰ ਗਏ ਜੋ ਛੱਡ ਕੇ ਕੱਲਿਆ ਨੂੰ ਹੀ,
ਐਸੇ ਸੱਜਣਾ ਦਾ ਮੁੜ ਕੇ ਨਾ ਰਾਹ ਵੇਖੀਂ,

ਕੀ ਨੀ ਕੀਤਾ ਤੇਰੇ ਲਈ ਅਸੀਂ ਜਦ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ,
ਤੂੰ ਕੱਲੇ ਬੈਠ ਕਦੇ ਹਿਸਾਬ ਲਗਾ ਵੇਖੀਂ,

ਅਸੀਂ ਪਰਖਣਾ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਪਰਖ ਲਿਆ ਸੱਜਣਾ,
ਤੂੰ ਵੀ ਸ਼ੋੌਕ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾ ਵੇਖੀਂ,

ਵਿਗੜੇ ਕੁਝ ਨਾ ਜੇ ਸਾਂਈ ਹੱਥ ਦੇ ਰੱਖੇ,
ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਵਾਰੀਂ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਵੇਖੀਂ,

ਜੇ ਲਿਖਿਆ ਰੱਬ ਨੇ ਤੂੰ ਵਸਦਾ ਰਹਿ,
ਆਖ ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਤੂੰ ਕਰ ਕੇ ਤਬਾਹ ਵੇਖੀਂ।